2. Welke tools / op welke thema's moeten nog verbeterd of ontwikkeld worden?
Missen we nog methodieken, tools of instrumenten in het veld? Waar heb je behoefte aan? Heb je een voo...
1. Waarom zijn de bestaande tools niet altijd zo makkelijk om in te zetten?
- apr 2022
- Lorna Cruickshanks
- ·
- Aangepast mei 2022
- 8
- 559
Er zijn al veel tools in het erfgoedveld (en buiten het veld) die ons kunnen helpen met het uitvoeren en faciliteren van participatieve activiteiten. Ze zijn echter niet al bekend, makkelijk bruikbaar of toepasbaar. Waarom zijn de bestaande tools niet altijd zo makkelijk om in te zetten? Zijn ze vindbaar? Toepasbaarheid? Wat heb je verder nodig om ze in te zetten, zoals bepaalde vaardigheden of denkwijzen?
Reacties
Een mogelijke reden waarom tools niet wijd gebruikt worden is een onderliggend gevoel van onbekwaamheid. Voordat een tool wordt ingezet voelt de gebruiker dat hij eerst een “hele studie” naar moet maken. Om zo correcte gebruik te maken van de tools. Verder zijn participatieve processen erg verschillend. Het dan ook makkelijk zijn om te denken dat de situatie waar binnen je bevindt zo uniek is dat de tools niet aansluiten.
(Dit bericht is geschreven door iemand met dyslexie, waardoor eventuele spelfouten niet uitgesloten zijn. bedankt voor uw begrip)
Hoi Meike, dank voor je reactie. Een gevoel van onzekerheid herken ik. Dat heb ik ook in het veld gezien. Maar wat zou dan helpen? Training? Intervisie groepen? Praktijkvoorbeelden? In het kwalitatief onderzoek van het programma Faro kwam ook het belang van experimenteren naar voren. Omdat participatief werken maatwerk is ,is er altijd een experimentele karakter. Dat vraagt ruimte en vertrouwen (van je collega's en van je samenwerkingspartners).
Ik merk dat wij bij het aanbieden van en werken met de methode emotienetwerken de afgelopen jaren veel meer onderlinge uitwisseling en momenten voor, tijdens en na de sessie zijn gaan faciliteren. Ook bieden we studiedagen aan, om bekend te raken met de methode of juist te reflecteren op je vaardigheden en de verschillende toepassingen met een interdisciplinaire groep. Kunnen reflecteren op je eigen positie en gespreksbegeleiding zijn wat mij betreft ontzettend belangrijke kwaliteiten om bekwaamheid te ontwikkelen in het gebruik van dit soort participatieve methoden.
Volgens mij worden de bestaande tools nog niet zo veel of gemakkelijk gebruikt, omdat ze geen voorwaarde zijn voor een participatief project. In de praktijk ontstaan veel participatieve projecten en activiteiten organisch en soms zonder dat er bewust participatie wordt nagestreefd. Ik verwacht dat het gebruik van de tools zal toenemen als;
Samen met AWN Nederland, Bond Heemschut en Wageningen Universiteit heeft Landschap Erfgoed Utrecht een cursus ontwikkeld/georganiseerd voor erfgoedorganisaties (historische verenigingen, AWN afdelingen, etc.) over erfgoed en de Omgevingswet. Zie ook: https://www.landschaperfgoedutrecht.nl/erfgoed/historische-verenigingen-en-archieven/omgevingswet/. AWN Nederland geeft deze cursus ook elders in Nederland. Zou mooi zijn als dit wordt opgeschaald.
Bedankt Lian, Marit en Anton voor jullie reacties. Ik denk dat er overlap hier is met het thema Opleiding/Bijscholing. Zoals jullie aangeven, hebben mensen kennis van de tools nodig (en de meerwaarde van verschillende tools) naast de skills om deze toe te passen. Dat kunnen professionals en vrijwilligers leren door en cursus zoals Anton zegt maar ook door een ongoing proces van reflecteren en leren zoals Marit aan geeft.
Zou mooi zijn als deze inventarisatie een beginpunt kan aanbieden voor een kennismagazijn waar alle tools en/of een keuzehulp/stroomschema komen te staan. Waar zou een goede plek kunnen zijn?
Dag Lorna, wellicht op een FARO-themapagina op de site van de RCE. Alternatief is de leeromgeving waar OPEN (de verzamelde provinciale erfgoedhuizen) momenteel aan werkt i.s.m. onder meer de Erfgoedacademie. Ik zie persoonlijk ook graag een rol/betrokkenheid weggelegd voor instanties als AWN Nederland, Heemschut en Universiteiten om enerzijds versnippering van aanbod en informatie te voorkomen, anderzijds om samenwerking te stimuleren. Daar waar mogelijk en gewenst natuurlijk. ;-)
Ik sluit me aan bij de suggesties van Anton (OPEN erfgoed of Leerjeerfgoed.nl). Andere mogelijkheden zijn landelijke platforms zoals LCM, NDE of Erfgoedvrijwilliger.