Er ging een Faro lichtje op.

Reacties

• • Machteld Linssen
  • 1740409911

  Interessante observatie. Ben benieuwd naar de reacties.

  
• • riemer knoop
  • 1740473207

  Helemaal goed Jobbe, vooral dat "het moet mogen verschillen" dwz de methodiek en kwaliteit van vrijwilligersarcheologie (BEA) t.o.v. de gecertificeerde systematiek (REA), volgens Faro-principes. Ik weet alleen niet heel zeker of het klopt, maar je 10-minuten YouTube-filmpje vind ik geweldig.

  
• • Jobbe Wijnen
  • 1740474480

  Precies en dan is 'of het klopt' m.i. afhankelijk van de laag waarop je kijkt. Ik denk dat veel van de kritieken op mijn/ons werk kan zijn 'maar zo was het niet bedoeld!'...En dat geloof ik ook wel, maar het kan tegelijk waar zijn dat het wel zo (uit)werkt. Ik zou willen dat een legal anthropologist eens naar de Erfgoedwet keek.

  
• • Hetty (H.M.) Laverman Berbee
  • 1740480913

  Jobbe, wat een echt goede bijdrage! In dit filmpje ! Dit geeft lucht, ruimte , beweging, gesprek, inspiratie, leven en zoals de intentieverklaring van ' Erfgoedveld op weg naar Faro' bedoeld is. Hier mee verder gaan.

  
• • Jobbe Wijnen
  • 1740563085

  Aangepast op 26 februari

  Voor mij begint steeds meer voorop te staan dat we ook wat regelgeving betreft toe gaan naar multivocaliteit.

  1. Er zijn projecten waar streng gereguleerde protocollen terecht zijn, waar alleen gecertificeerde opgraving een must is, dat is strategie A.
  2. EN er zijn burgerprojecten, dat is srategie B

  Dat zit in wezen nu ook al inhet doel van de regelgeving: archeologische verenigingen mogen naar de BEA enkel opgraven in al vrijgegeven gebieden. Uit memorie van toelichting: "De toenmalig minister van OCW sprak in dat debat uit dat zij de bestaande mogelijkheid open wil houden voor verenigingen van amateurarcheologen om zelfstandig te kunnen opgraven op locaties waar de archeologie niet behoudenswaardig is." Daarbij zegt het memorie dat " Er kan van amateurverenigingen niet worden verwacht dat ze aan dezelfde standaarden die gelden voor het verkrijgen van een certificaat kunnen voldoen."

  Hier staat dus al dat er archeologisch onderzoek kan plaatsvinden met verschillende kwaliteiten. Wat mijn video en onderzoek met marjolijn daaraan toevoegt is dat de wetgever er (vermoedelijk) van uit ging dat archeologisch onderzoek maar één kwaliteitsschaal kent, die van de proceskwaliteit voor wetenschappelijk onderzoek in de AMZ, waarbij ik hier dan toevoeg dat er sprake is van verschillende kwaliteit, die niet te vergelijken zijn, met elk een eigen plek.

  Als de burger inderdaad onder Faro ruimte krijgt voor haar eigen archeologiepraktijk, dan moet de professional haar eigen waarderingskaders voor (proces)kwaliteit ook durven loslaten en zich bewust zijn van dat wij - de profs- de vrijwilligers nooit kunnen evenaren in waar zij de nadruk leggen. Daar hebben wij geen invloed en zijn wij geen speler. Zo is het voor andere erfgoeddomeinen immers ook.

  jw

  
• • riemer knoop
  • 1740565143

  Een beetje repeterende breuk Jobbe, want de "niet-behoudenswaardigheid" van archeologie (dwz van vermoede resten in de grond) wordt binnen systeem A vastgesteld, waarna de locatie naar systeem B verhuist, waar inderdaad ander kwaliteitsregimes kunnen heersen. Maar wat nou als stakeholders, zoals dat tegenwoordig heet, uit systeem B iets behoudenswaardig vinden? Dan terug naar A? Dan krijg je een eeuwige loop.

  
• • Koert Salomons
  • 1740684267

  Aangepast op 27 februari

  Beste Jobbe,

  Ik heb jouw bijdrage gezien en zou, als je het goed vindt, graag enige nuance aanbrengen in het onderscheid tussen de linker- en de rechterkolom. De linker kolom valt onder de rechterkolom; zonder de BEA is de REA niet mogelijk. De BEA is eerder of gelijktijdig tot stand gekomen.

  Ten aanzien van de opmerking dat er geen standaarden voor de AWN gelden, ligt wettelijk gezien iets anders. In het BEA is bepaald dat de AWN hieraan (cursief) moet voldoen:

  ''Een certificaathouder zorgt ervoor dat bij het verrichten van een opgraving de verrichte handelingen en aangetroffen archeologische vondsten worden gedocumenteerd, de vondsten worden geconserveerd en een rapport wordt opgesteld waarin de resultaten van de handelingen zijn beschreven'' als ook;

  Een certificaathouder meldt de aanvang van een opgraving aan Onze Minister.

  Binnen twee weken na voltooiing van de opgraving meldt een certificaathouder aan Onze Minister de eerste bevindingen.

  Een certificaathouder conserveert de aangetroffen archeologische vondsten en draagt deze, alsmede de daarbij behorende opgravingsdocumentatie, binnen twee jaar na voltooiing van de opgraving over aan de eigenaar.

  Binnen twee jaar na voltooiing van een opgraving legt een certificaathouder aan Onze Minister, aan de eigenaar en aan het college van burgemeester en wethouders van de gemeente waar de opgraving heeft plaatsgevonden het rapport, bedoeld in artikel 5.4, eerste lid, over.

  Onze Minister kan ontheffing verlenen van de voorschriften, bedoeld in het tweede tot en met vierde lid, voor zover een certificaathouder in een geval redelijkerwijs niet in staat is aan een voorschrift te voldoen.''

  Ze zijn, i.t.t. Universiteiten en Hogescholen (3.1. lid 4 BEA) , m.i. echter niet gebonden aan de KNA. Het rapport kan bijvoorbeeld anders ingestoken worden (doe vooral je eigen ding zou ik zeggen). Conservering is wel verplicht, maar hoe men conserveert weer niet. Men zou daarnaast een ontheffing kunnen vragen. Beter is, denk ik, dat men inziet dat zorgvuldig omgaan met de aangetroffen resten gewoon onderdeel is van het archeologische werk. Daarvoor kan je kijken naar wat er in de KNA staat.