De varkenspest in Boekel: drie verhalen over 25 jaar geleden
Dit jaar is het 25 jaar geleden dat mijn geboortedorp, Boekel, het centrum was van de varkenspest. Mee...
Seksediversiteit in Nederland en Vlaanderen
- jan 2023
- Miriam van der Have
- 6
- 418
In semi-gestructureerde interviews van ongeveer twee uur delen intersekse mensen hun ervaringen. Belangrijke onderwerpen zijn de invloed van artsen, de beslissingen van ouders, en de invloed van de 'coming out' als intersekse persoon. Op dit moment zijn 17 interviews getranscribeerd en van metadata voorzien. De originele opnames, transcripties en metadata worden samen met het toestemmingsformulier gearchiveerd ten behoeve van toekomstig wetenschappelijk onderzoek.
Verken
Oral history met en op film, vastgelegd door Peter Veer
Dit is niet een project van mezelf, maar ik wil er graag aandacht voor vragen. Ik was bij een themadag...
Reacties
Mooi project Miriam. Ik ben wel benieuwd waar deze collectie interviews gearchiveerd worden, is dat bij DANS?
Dank je Wilma!
Voor de archivering is NNID in overleg met een bekende andere organisatie, maar de afspraken zijn nog niet rond.
DANS heeft een aantal beperkingen. Zo mag een bestand niet groter zijn dan 9,3 GB terwijl onze opnames ongeveer 100GB zijn - zelfs dat is al vrij sterk gecomprimeerd. Bovendien wil DANS in principe geen toestemmingsformulieren opslaan omdat de data zo kan worden herleid naar personen. Dat is natuurlijk jammer voor een project waarvoor de deelnemers nadrukkelijk toestemming geven hun naam te gebruiken. Ik heb wel gemerkt dat er in het algemeen weinig kennis is over het archiveren en toegankelijk houden van vrij grote videobestanden.
Misschien dat DANS geschikt is voor secundaire opslag in een lagere resolutie.
Mooi, lieve mensen! Alleen: wat is de precieze relatie met het Faro-verdrag? Die 17 Inters zijn nog geen erfgoedgemeenschap, denk ik. Maar het onderwerp is wel zo belangrijk dat documentatie van hun ervaringen een krachtige participatieve erfgoedclaim rechtvaardigt in de zin dat het als mensen op je eigen voorwaarden gehoord, gezien en erkend zijn de basis is van alles.
Beste Mirjam,
We zouden jouw project graag vermelden op de website Sprekendegeschiedenis.nl die een overzicht biedt van oral history projecten en collecties in Nederlands en Vlaanderen. Oral history is een belangrijk onderdeel van het verdrag van Faro en er is een levendige oral history gemeenschap. We vinden je melding over DANS bijzonder en zullen ook bij DANS nagaan hoe het nu zit met hun voorwaarden. Als je wilt kunnen we meedenken over een andere plek op deze interviews duurzaam te bewaren. Contact opnemen met ons kan via info@sprekendegeschiedenis.nl of 020 4282728. Vriendelijke groet,
Saskia
Nueen nog opbouwender bijdrage. Ik ben verbonden met de vanuit Amsterdam opererende stichting Document Our History Now (www.documentourhistorynow.nl). Die zet zich in voor emancipatie van lhbtqia+ers in m.n. het Verre Oosten. Dat doen we door het (laten) maken van documentaires, opdat betrokkenen zich gezien weten. Je mag er zijn, zeg maar, zonder zielig te doen. We krijgen funding van ngo's, overheden en m.n. buitenlandse zaken (NL, VS, EU, VK). Lhbtqia-issues vallen onder mensenrechten.
Onze jongste productie, "Lotus Sports Club", reist al een half jaar langs internationale film- en videofestivals, en valt flink in de prijzen. Op de a.s. Roze Filmdagen in eigen land te zien. Take away: wat mensen essentieel doen, wat hen betekenis geeft, wordt daardoor hun erfgoed. Faro is er dan om mensen te bevestigen in wie ze zijn en vooral: in wie ze willen zijn. Punt is wel dat daar een moreel dilemma in verscholen gaat. Wat als die mensen of wat ze willen, niet deugen? 'Gezin in gevaar' is niet neutraal - dat zie je zo. Maar communities zijn als zodanig ook niet onpartijdig, niet "okay" puur omdat het grassroots bewegingen zijn. Dus: wees solidair en daarbij alert, weet waar je voor gaat, en blijf fuïde!
Beste Riemer, communities zijn niet heilig, ook niet in het Faro verdrag. Communities kunnen ook mensen, al dan niet bewust, uitsluiten. Belangrijk is te blijven nagaan waarom je doet wat je doet en met wie je dat doet. Vanuit een oral history oogpunt is het belangrijk de verhalen van mensen uit bepaalde groepen zonder waardeoordeel vast te leggen. Dat kan soms tegenstrijdige verhalen opleveren. Dat is ook geschiedenis. Vanuit oral history perspectief zijn juist de betekenissen die mensen geven aan bepaalde gebeurtenissen of omstandigheden belangrijk, die zijn natuurlijk persoonlijk ingekleurd.