Heeft de Utrechtse Domtoren een zusje in de wijk Overvecht? Trotse Overvechters vinden van wel. Tijdens de wijkentour Overvecht op 20 december 2025 wijst gids Susana Casas Valle op de fraaie watertoren in de stijl van de Amsterdamse School: de Dom van Overvecht!
De wijkentour is een initiatief van historische vereniging Oud-Utrecht en partners in de wijken, met ondersteuning door het Cultuurfonds, Fonds Cultuur Participatie, Gemeente Utrecht, K.F. Hein Fonds, Provincie Utrecht en VSBfonds.
De watertoren - een rijksmonument - verrees in de jaren dertig, geruime tijd voor de aanleg van de woonwijk Overvecht. Destijds stond de toren eenzaam in de weilanden. Vandaag de dag steekt ze fier omhoog vanuit Park de Watertoren, omringd door het vele groen en de flats, die het gezicht van Overvecht bepalen.
Opgehoogd
Begin jaren zestig werd begonnen met de bouw van Overvecht. De gemeente moest voorzien in de enorme woningbehoefte, die het gevolg was van de geboortegolf na de Tweede Wereldoorlog. Om het natte, lage land aan de noordkant van de Vecht bouwrijp te maken, moest het worden opgehoogd. Daartoe werd in de nabije omgeving zand afgegraven, wat resulteerde in de Maarsseveense Plassen.
Vijfduizend extra woningen
Vandaag de dag biedt Overvecht plaats aan vijftienduizend woningen. Maar als het aan de gemeente Utrecht ligt, komen daar de komende jaren nog eens vijfduizend woningen bij. Want anno 2025 kampt Utrecht opnieuw met een enorm woningtekort. Grote vraag is wáár in de wijk deze woningen moeten worden gebouwd. Bewoners van Overvecht zijn er niet gerust op, vertelt gids Susanna, dochter van Spaanse immigranten. Ze staat met haar groep wandelaars in een parkje aan de Samosdreef, een vriendelijk en groen ogende plek, volop ruimte voor kinderen om veilig te spelen. 'De gemeente wilde hier, midden tussen de flats een woontoren neerzetten.' Dankzij bewonersprotest lijkt het gevaar afgewend. Maar als het niet hier gebeurt, dan zal het elders in de wijk waarschijnlijk wél gaan gebeuren. Inbreiding lijkt onontkoombaar, en dat gaat ten koste van het groen en de leefbaarheid van de wijk, vrezen inwoners. 'Er zullen vast en zeker speelveldjes sneuvelen', zegt een wijkbewoner die aan de wijkwandeling meedoet.
Groene hotspots
De spanning tussen de noodzaak van extra woningen enerzijds en het belang van groen en ruimte anderzijds is een rode draad op deze laatste wijkentour in 2025 van Oud-Utrecht.
Janne van Malenstein, gids van de fietstour, leidt haar groepje daarom graag langs interessante groene hotspots in de wijk. Een daarvan is een zogeheten tiny forest bij de Van Brammendreef. Een tiny forest is een dichtbegroeid, inheems bosje zo groot als een tennisbaan. 'Zo'n bosje draagt bij aan biodiversiteit in de wijk, trekt insecten en vogels aan, en is een plek waar (school) kinderen met de natuur bezig kunnen zijn en erover kunnen leren', legt Janne uit. Het is een van de zeven tiny forests in de stad Utrecht. Een andere verrassing, een eindje verderop, is de ecologische stadstuin aan de Plutodreef. Op deze winterse decemberdag oogt de moestuin kaal, afgezien van enkele grote stronken boerenkool. Maar de enorme ruimte is indrukwekkend en zonder twijfel een groene long in de wijk. In de Plutotuin zijn meerdere tuingroepen actief. Er is een bijenstal en in een boshoek aan de rand van de tuin zijn diverse plekken gemaakt waar vogels, egels en insecten goed kunnen vertoeven. Janne leidt de fietsgroep ook nog langs Fort Blauwkapel - onderdeel van de Nieuwe Hollandse Waterlinie - en door het uitgestrekte Noorderpark.
De rit eindigt op de plek waar de wijkentour begon: Bibliotheek Overvecht. Deelnemers aan de wijkentour Overvecht, fietsgroep én wandelgroep, landen hier, wisselen uit en kunnen er terecht voor koffie en thee. Én voor zeer smakelijke soep en hapjes, klaargemaakt door een groep Turks-Nederlandse bewoonsters van Overvecht.