Gesprek voeren is het belangrijkste

Zelf koos ik bij de poll voor de onderste optie. Het gaat er allereerst om dat het gesprek over de betekenis van het erfgoed gevoerd wordt en dat deze onder woorden wordt gebracht. In de beschrijving van betekenis kunnen bij de duiding woorden en argumenten genoemd zijn waarin ervaringsdeskundigen criteria kunnen herkennen. Het zal niet bij elke co-waardering nodig zijn om aan de co-waardeerder duidelijk te maken welke 'criteria' dat zijn. Zolang iedereen begrijpt wat er bedoeld wordt, gaat het niet in alle gevallen om het gebruik van termen die professionals gebruiken. Het zal mede afhankelijk zijn van het doel van de waardering en de mate van zeggenschap wat nuttig blijkt.

Als co-waardeerders vaker met een erfgoedinstelling samenwerken zullen ze gedurende die samenwerking erfgoedwijs worden en raakt iedereen bekend met de gang van zaken, de terminologie en kun je naar elkaar toegroeien. Je ontwikkelt samen een gemeenschappelijke taal. De huidige criteria die door experts worden gebruikt bevatten een groot scala aan opties. Mochten er in de samenwerking met co-waardeerders nieuwe criteria uit voort komen, kunnen die geïncorporeerd worden. Zo, dat voor iedereen duidelijk is wat er mee bedoeld wordt.

Valt nog veel over te zeggen, hier laat ik het voor nu bij :-).