Poëtische samenvatting door Spoken Word Artist Tyler Koudijzer
- gisteren
- 20
Spoken Word Artist Tyler Koudijzer maakte een poëtische samenvatting van de Studiedag; 'Een gedeeld verleden en gezamenlijke toekomst bij kastelen en buitenplaatsen', die plaatsvond op 1 oktober in Amersfoort. De studiedag werd georganiseerd door de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed en de Nederlandse Kastelen Stichting.
kastelen en buitenplaatsen
steunend op het fundament
van gebruikte plantages
landhuizen en namen
in stenen geslagen
het cement gemengd met
het bloed zweet en tranen
van tot slaaf gemaakten
de woorden van Peggy Brandon(branden) nu nog na
ivoren torens gemaakt met de stenen uit de maag
en omdat we er zo mee zijn omgeven
neigen we te vergeten dat het met privilege is betaald
maar kunnen we altijd alles vertellen?
over de lustoorden
gezoet met
suikerklontjes & tabaksgelden
zal het ons hart kwellen?
zal het ons hart helen?
zal het ons kracht geven?
wanneer we er meer vanaf weten?
van de buitenplaatsen
van de kastelen
kan er worden geluisterd naar de
pracht en praal gemengd met zwart leed?
zullen we het nog hetzelfde zien
indien we begrijpen hoe dit geld is verdiend?
het is bewustworden
van het voorrecht
dat inzetten terwijl je doorvecht
opnieuw kijken naar rustoorden
nadat je de geschiedenis gehoord hebt
het is niet een nieuw debat maar een loop, een herhaling
verandering begint bij wat je zoekt, de benaming
want er is ons pijn en nijd aangebracht
toch kan ik niet alleen blijven bij die daden want
zelfliefde begint bij een genadig hart hebben
richting een betere wereld en zo het verleden afhechten
laten we in de vertellingen voor de integriteit van mensen kiezen
in plaats van statistieken of prenten met witte kolonisten in welvaart en hun gekleurde werklieden
de gekleurde werklieden
die niet meededen maar aan de zijkant stonden
wie waren zij voor er kolonisten over hun grenzen liepen?
laat hun inheemse stemmen vlieren
want wij willen ook echt genieten
van institutionele zelfliefde
we hoorden over de zorgen
we praten hier wel met elkaar
wat gebeurt er hierna?
wat is duurzaam?
waar vind je elkaar wanneer de hakken in het zand staan
wanneer we in de discussies alle gemakken van ons afslaan
waar gaan we voorbij vinkjes?
of diversiteitsquota?
of borstklopperij?
wat gebeurt er na vijftig jaar onafhankelijkheid?
waar maken we veranderingen tastbaar?
we zijn allemaal ambassadeurs in de vertelling van dit verhaal
dit verhaal in beweging als Jessica
als Henrick als Hodan als Surya
als Sherlien als Dunya als Farida
samen ogen gesloten en adem nemen naar binnen
voeten op de grond en lieten gezamenlijk onze benen trillen
we waren allemaal in beweging
terwijl we allen bleven zitten
misschien moeten we voorbeeld nemen aan Surinamers
kastelen en buitenplaatsen
steunend op het fundament
van gebruikte plantages
landhuizen en namen
in stenen geslagen
het cement gemengd met
bloed zweet en tranen
want het verleden leeft voort
in stenen, in de straten
in torens, in onze adem
in muren, in onze verhalen
in de zoektocht naar bestemming
in rituelen, in onze aders
in ons helen, in ons beschadigd
in de stilte, in onze lichamen
in de behoefte naar erkenning
in de behoefte naar herkenning
we hebben onwijs veel voor elkaar gekregen de afgelopen tien jaren
maar als we oprecht durven te luisteren, te voelen, te zien, te ervaren
alleen dan kunnen we deze geschiedenis dragen
alleen dan kunnen we deze gezamenlijke geschiedenis dragen